Drodzy Archidiecezjanie!
Pragnę podzielić się z Wami radosną wiadomością. W odpowiedzi na moją i kustosza miejsca prośbę, Ojciec Święty Franciszek – za pośrednictwem Dykasterii ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów – obdarzył cudowny wizerunek Matki Bożej „Uzdrowienia Chorych”, którą otaczamy czcią
w naszym archidiecezjalnym sanktuarium w Smolicach przywilejem koron papieskich.
Matka Boża Smolicka
Historycznie udokumentowany kult Matki Bożej w Smolicach sięga swoimi korzeniami drugiej połowy XVII wieku. Jednakże same początki tego kultu są dużo wcześniejsze. Według tradycji benedyktyni lubińscy, którzy erygowali kościół smolicki, już pod koniec XIV wieku umieścili ten obraz w ołtarzu głównym.
Smolice są naznaczone obecnością i działaniem Matki Bożej. Świadectwem tego są łaski otrzymywane tam przez pielgrzymów, którzy modlili się u stóp „Uzdrowienia Chorych” i przez Nią szukali pomocy u Jej Syna. Od niepamiętnych czasów do Matki Bożej w Smolicach przybywają pielgrzymi z okolicznych miejscowości oraz z różnych stron Wielkopolski i spoza niej. Do Kustosza sanktuarium wpływa coraz więcej świadectw cudownej opieki Matki Bożej „Uzdrowienia Chorych".
Ruch pielgrzymkowy do Smolic doznał szczególnego odnowienia po zaborach, a następnie po II wojnie światowej. Właśnie wtedy wierni zaczęli nawiedzać Smolice, aby przed wizerunkiem Matki Najświętszej dziękować Bogu za ocalenie z zawieruchy wojennej oraz modlić się w intencji swoich bliskich, krewnych, przyjaciół i sąsiadów pomordowanych. Dzięki staraniom kolejnych proboszczów, dzień 8 września, a więc liturgiczne święto Narodzenia NMP stał się pięknym odpustem, na który zaczęły przybywać coraz to większe rzesze ludzi.
Zdając sobie sprawę, jak wielki wpływ wywierają Smolice na życie duchowe wiernych – po przedstawieniu mi wielu świadectw cudownych uzdrowień – dnia 29 października 2014 roku podjąłem decyzję o ustanowieniu kościoła parafialnego pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Smolicach Diecezjalnym Sanktuarium „Matki Bożej Uzdrowienia Chorych”.
